السّلامُ علیک یا ربیعَ الاَنام و نضره الایّام مشکی ازتن به در آرید ربیع آمده است            خـم ابـرو بگشــاییــد ربیــع آمــده است مژده ای ختم رسل داد که آیـد به بهشت           هـرکه برمن خبـر آرد  ربیــع آمده است بعد از دو ماه عزاداری اینک به بهار ماه ها ربیع الاول رسیدیم که ربیع

شبی از سوز دل گفتم قلم را بیا بنویس غم های دلم را گفتا برو بیمار عاشق ندارم طاقت این همه غم را باز در خزان برگ ریز برگی دیگر از زندگانیم ریخت و این بار داغی عظمی در قلبم نشست و تا ابد داغدار داغی بزرگ شدم که داغی آن فراق هنوز بعد از

بعد از مدتها انتظار به محرم ۱۴۳۶قمری رسیدم ،محرم امسال (آبانماه ۱۳۹۳) هم در پاییز برگ ریز بود اما هنوز محرم نیامده تمام شد،هرچند هنوز در تقویم محرم هنوز تمام نشده است اما با به پایان رسیدن عاشورا محرم هم تمام شد دیگه حتی تو خیابان ها هم رنگی از محرم نیست اما آغازش همه

ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا   بـه لطـمه هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا     سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش   بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش     سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی   به چشم کاسه ی خون وبه شال ماتم مـهـدی

اناانزلناه فی لیله القدر سلام بر شبی که از هزار ماه و هزار قرن برتر است ای خدا این شب ها می خواهم با دلی پاک به درگاهت بیایم و در مورد چیز هایی که درباره ام فقط تو می دانی اعتراف کنم و لب به استغفار باز کنم. خدایا امشب با پای خود برای

  بر چهره پر ز نور مهدی صلوات بر جان و دل صبور مهدی صلوات تا امر فرج شود مهیا بفرست بهر فرج و ظهور مهدی صلوات در آدینه های انتظار منتظر فرجت بودیم و چه زیبا امسال نیمه شعبان روز میلادت نیز در آدینه جمعه واقع گردیده است، آدینه ای که پر از رمز

مردی می ‏آید از تبار نور و عدالت ، از تبار عاشقان و بی پناهان ، مردی که خاتم پیامبران از گل خنده ‏های نگاه او نشاط می‏ یابد و ابوطالب در نیمه شب‏های بیداری دل، با او راز دل می‏گوید و فاطمه بنت اسد باغ چشمانش را به روی او می‏ گشاید تا گل

آخرین پنجشنبه سال رسید… همسفر در راه ماند… زندگی سخت است … لیکن … در سفر باید بود … یک سال شمسی دیگر به پایان رسید و امسال پایان بخشش نیز با روز پنجشنبه است، پنجشنبه آخر سال برای ما ایرانیان به نوعی عید اموات می باشد و قبل از شروع سال جدید به دیدار

مهربان بابا تو رفتی جان من را سوختی آتشی از هجر خود بر جان من افروختی تا که هستم در فراقت اشک ریزم همچو شمع چون که با رنج فراوان شمع من افروختی   ۱۴سال از آن پاییز برگ ریز در قلب کویر گذشت، آری نهم آذر۱۳۷۸ تکیه گاهم را از دست دادم و سوگوار

به نام خالق زیبایی ها تا نگردی بی خبر از جسم و جان *** کی خبر یابی ز جانان یک جهان   در شهریور ماه امسال  پیامک فراخوان اولین جشنواره فرهنگی هنری پروانگان را دریافت نمودم و از آنجایی که مسافرت بودم و دسترسی ام به اینترنت محدود بود در منزل خواهرم توانستم فرم اینترنتی