این دستورالعمل آیت الله قاضی به شاگردان خود در ماه های رجب، شعبان و رمضان است، که علامه طهرانی در توضیح آن آورده که البته این اعمال را در حد امکان انجام شود و هر کس به حسب ملاحظه مزاج و قوه و حال و استعداد بگیرد.